تأسیس درمانگاه دندانپزشکی

آئین‌نامه تأسیس درمانگاه دندانپزشکی

آئین‌نامه تأسیس درمانگاه دندانپزشکی

 

استنادات: به استناد مواد 4،3،2،1 و24 قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و داروئی و مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب سال 1334 و اصلاحات بعدی و بندهای 11 ، 12 ، 13 و 16 ماده 1 قانون تشکیلات ووظایف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مصوب سال 1367وماده 8 قانون تشکیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مصوب سال 1364 وآئین نامه اجرائی آن مصوب سال   1365 هیئت محترم وزیران واصلاحات سال 1366،آئین‌ نامه تأسیس درمانگاههای دندانپزشکی به شرح ذیل تدوین گردید:

فصل اول: تعاریف

ماده 1-در این آئین نامه به اختصار به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی" وزارت" ، به معاونت درمان دانشگاه/دانشکده های علوم پزشکی وخدمات بهداشتی درمانی،"معاونت"  به کمیسیون قانونی تشخیص امور پزشکی موضوع ماده 20 قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و داروئی و مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب سال 1334 و اصلاحات آن "کمیسیون قانونی" ، به پروانه های بهره برداری(تأسیس) و مسئول فنی "پروانه های قانونی" ، به موسسین حقیقی یا حقوقی "موسس" وبه درمانگاه دندانپزشکی "درمانگاه" گفته می شود.

ماده 2-درمانگاه دندانپزشکی مؤسسه‌ای است که به منظور ارائه خدمات تشخیصی، پیشگیری، درمان و امور توانبخشی بیماریهای دهان وفک و صورت براساس ضوابط، مقررات و برابر این آئین نامه تأسیس می‌گردد.

 

ماده 3-دندانپزشک عمومی به شخصی اطلاق می گردد که دوره عمومی دندانپزشکی را در یکی از دانشگاههای معتبر داخل و یا خارج گذرانیده و موفق به اخذ مدرک دکتری و پروانه دائم دندانپزشکی از وزارت شده باشد.

ماده4- دندانپزشک متخصص به شخصی اطلاق می گردد که دوره تخصصی دندانپزشکی را پس از اتمام دوره دندانپزشکی عمومی در یکی از دانشگاههای معتبر داخل و یا خارج گذرانیده و موفق به اخذ گواهینامه تخصصی مورد تائید وزارت  شده باشد.

ماده 5- پرستار دندانپزشکی به شخصی اطلاق می‌گردد که دوره کاردانی پرستاری دندانپزشکی را در یکی از دانشگاههای معتبر داخل یا خارج گذرانیده و موفق به اخذ مدرک مورد تائید، شده باشد.

ماده 6- کاردان بهداشت دهان به شخصی اطلاق می‌گردد که دوره کاردانی بهداشت دهان را در یکی از دانشگاههای معتبرداخل یا خارج گذرانیده و موفق به اخذ مدرک کاردانی بهداشت دهان مورد تائید، شده باشد.

ماده7- دستیار کنار دندانپزشک به شخصی اطلاق می شود که حداقل دارای مدرک دیپلم متوسطه بوده ودارای گواهی گذراندن دوره های مصوب در مراکز مورد تائید وزارت باشد.

ماده8-  پروانه های بهره برداری(تاسیس) ومسئول فنی پروانه های قانونی هستند که از طریق معاونت پس از تصویب کمیسیون قانونی بعنوان مجوز فعالیت هر درمانگاه صادر می شوند.

فصل دوم: شرایط تأسیس وبهره برداری

#signature#

 

الف) شرایط متقاضیان تاسیس:

ماده 9- اجازه تأسیس درمانگاه به اشخاص حقیقی ویا حقوقی پس ازتصویب کمیسیون قانونی با شرایط ذیل داده می شود:

1-9) یک نفر دندانپزشک به تنهائی میتواند موسس باشد.

تبصره 1: در صورت درخواست 2 نفر، یک نفر از آنها باید دندانپزشک باشد.

تبصره 2:در صورت درخواست بیش از 2 نفر،نصف به علاوه یک نفراز آن ها باید از فارغ التحصیلان گروه پزشکی یا دندانپزشکی(حداقل کارشناس یا بالاتر) با عضویت حداقل یک نفر دندانپزشک باشد

2-9) اشخاص حقوقی متقاضی تاسیس درمانگاه ، شرکت های تعاونی خدمات بهداشتی درمانی ویا سایر شرکت ها می باشند که رعایت تبصره 2 در آن ها الزامی است

تبصره: در موسسات خیریه عضویت حداقل یک نفر دندانپزشک الزامی است

1-2-9) :به اشخاص حقیقی وهر شرکت تعاونی خدمات بهداشتی درمانی واشخاص حقوقی دیگر بیش از یک پروانه بهره برداری( تاسیس )درمانگاه داده نمی شود، رعایت ضوابط مندرج در مادة  39 این آیین نامه برای موسس الزامی است .

ب)شرایط بهره برداری:

ماده 10- جهت تاسیس، بهره برداری وفعالیت  درمانگاه باید به شرح ذیل اقدام گردد:

#signature#

 

1-10)تسلیم درخواست به معاونت مربوطه به ضمیمه مدارک لازم

2ـ10) اخذ موافقت اصولی طبق ضوابط و مقررات مربوطه از معاونت

3-10)ارائه مدارک طبق ضوابط و زمان بندی ابلاغی شامل:

1-3-10- معرفی مکان وارائه نقشه ویا احداث ساختمان بر اساس ضوابط و استانداردهای مصوب وزارت که باید به تائید کارشناسان معاونت درمان وبهداشت محیط معاونت بهداشت دانشگاه برسد.

2-3-10- تائید اجرای نقشه ها توسط کارشناسان مذکور

3-3-10- ارائه لیست تجهیزات درمانگاه مطابق ضوابط و استانداردهای مصوب وزارت.

4-3-10- تجهیز درمانگاه مطابق ضوابط و استانداردهای مصوب وزارت وتائید تجهیزات توسط کارشناسان مذکور

5-3-10-ارائه لیست پرسنل فنی همراه مدارک لازم

6-3-10- ارائه تصویر مصدق تمام صفحات سند مالکیت یا اجاره نامه به شرط تملیک یا اجاره نامه رسمی یا عادی معتبر با پلاک ثبتی بهمراه تصویر مصدق سند مالکیت یا رضایت نامه مالک با گواهی امضاء محضری.

7-3-10-اعلام نام،آدرس دقیق وساعات فعالیت درمانگاه.

8-3-10- اخذ پروانه های قانونی از معاونت

9-3-10- آغاز فعالیت درمانگاه و اعلام شروع به کار به معاونت مربوطه.

#signature#

 

تبصره1-صدور موافقت اصولی و پروانه های قانونی پس از تائید صلاحیت متقاضیان تاسیس توسط کمیسیون قانونی، با دانشگاه خواهد بود.

تبصره2- مدت اعتبار، تمدید و لغو موافقت اصولی صادره براساس مفاد قرارداد تاسیس منعقده بین دانشگاه وموسس بوده ودرصورت عدم امکان تکمیل مدارک در مدت مقرر در قرارداد تاسیس،تمدیدآن منوط به ارائه گزارش پیشرفت کارمورد تائید معاونت وتائیدنهائی کمیسیون قانونی خواهدبود، صدور موافقت اصولی مجوزی برای فعالیت درمانگاه نمی باشد و موافقت اصولی غیرقابل واگذاری به غیر است.

تبصره 3-  شروع هر گونه عملیات ساختمانی قبل از اخذ موافقت اصولی و تائید نقشه ها توسط معاونت های بهداشت و درمان ،ممنوع بوده و مسئولیت آن بر عهده متقاضیان می باشد.

تبصره 4-  شروع بکار و ارائه خدمات درمانی بدون اخذ پروانه های قانونی  ممنوع است.

ماده 11-  محل و فضای فیزیکی و ساختمان و تجهیزات و نیروی انسانی مورد نیاز درمانگاه براساس ضوابط این آئین نامه و  ضوابط و استانداردهای مصوب وزارت و سایر دستورالعملهای مربوطه باید قبل از شروع بکار درمانگاه توسط کارشناسان ذیربط معاونت مربوطه مورد بازرسی و ارزیابی و تائید قرار گیرد ، در غیر اینصورت پروانه بهره برداری صادر نخواهد شد.

ماده 12- ساعات فعالیت درمانگاه در ساعات صبح و عصر تا ساعت 10 شب الزامی بوده و درصورت فعالیت شبانه روزی بایدبا حضور مسئول فنی فعالیت نماید.

#signature#

 

ماده 13- مسئول فنی بایستی دندانپزشک عمومی یا متخصص باشد.

ماده 14- با توجه به لزوم حضور مسئول فنی در ساعات تعیین شده در درمانگاه ،مسئولین فنی نمی توانند در زمان تقبل مسئولیت فنی، در محل دیگری شاغل باشند و پروانه همزمان با تصدی مسئولیت فنی برای آنان صادر نخواهد شد.

تبصره: درصورت فعالیت شبانه روزی درمانگاه، معرفی حداقل 3 نفر مسئول فنی الزامی است ومسئول فنی در هر حال نباید بیش از دو نوبت کاری در هر شبانه روز در درمانگاه شاغل باشد.پذیرش مسئولیت فنی شیفت های شب ، شیفت های صبح وشب ویا عصر وشب به طور پیوسته نیزتوسط یک نفر مجاز نمی باشد.

ماده 15- بکارگیری کلیه دندانپزشکان و پرسنل فنی مستلزم رعایت قوانین جاری و دستورالعمل ها و بخشنامه های وزارت می باشد.

ماده 16- رعایت فعالیت حداکثر دو نوبت کاری برای کلیه دندانپزشکان عمومی ، متخصص و کادر فنی که در درمانگاه فعالیت می کنند الزامی است و اشتغال همزمان در سایردرمانگاهها وموسسات پزشکی وحرف وابسته مجاز نمی باشد.

فصل سوم: ضوابط پرسنلی

ماده 17- هر درمانگاه باید حداقل پرسنل به شرح ذیل رادارا باشد:

الف) معرفی 4 نفر دندانپزشک دردرمانگاههائی که در شیفت های صبح وعصر فعالیت میکنندو5 نفر دندانپزشک در درمانگاههای شبانه روزی .

#signature#

 

تبصره 1- حضور حداقل 2 نفر دندانپزشک در شیفت های روزانه و1 نفر در شیفت شب الزامی است.

تبصره2-  درمانگاه بایستی قبل از بکارگیری دندانپزشک، مراتب را کتباً به همراه تصویر پروانه مطب دندانپزشک واعلام همکاری ایشان به معاونت مربوطه اعلام نماید.

ب) یک نفر کاردان بهداشت دهان و یایک نفر پرستار دندانپزشک در هر شیفت کاری

ج)یک نفردستیارکناردندانپزشک به ازای هر2نفردندانپزشک در هر شیفت کاری بامدرک حداقل دیپلم وداشتن گواهینامه مورد تائید وزارت.

تبصره3- درصورت عدم وجود کاردان بهداشت دهان ، پرستاردندانپزشکی  ویا دستیار کناردندانپزشک به تائید معاونت مربوطه ، به کارگیری فارغ التحصیلان دیگر گروههای پزشکی ویابهیاران (مادامیکه تعداد کاردان بهداشت دهان ،پرستار ودستیار کناردندانپزشک درکشور به حدلازم نرسیده است) بلامانع میباشد.

د) درصورت استفاده از دستگاههای رادیوگرافی خارج دهانی(پانورامیک،سفالومتری و....)معرفی یک نفر متخصص رادیولوژی دهان و فک وصورت ویا متخصص رادیولوژی به عنوان مسئول فنی الزامی است

تبصره4-  در صورت انجام رادیوگرافی خارج دهانی، ارائه گزارش توسط متخصص رادیولوژی دهان و فک و صورت ویا متخصص رادیولوژی الزامی است.

ه) یک نفر کاردان یا مقاطع بالاتر رادیولوژی درصورت وجوددستگاههای رادیوگرافی خارج دهانی

و) ‌یک نفر  کاردان / کارشناس مدارک پزشکی بعنوان مسئول قسمت مدارک پزشکی وبایگانی.

#signature#

 

تبصره5- درصورت عدم وجود فارغ التحصیلان مربوطه به تائید معاونت ،به کارگیری سایر رشته ها ی پیراپزشکی بلامانع میباشد.

ز) یک نفر مسئول پذیرش واطلاعات.

ح) یک نفر خدمه دارای گواهی نامه بهداشت عمومی از آموزشگاه های اصناف دارای مجوز از معاونت بهداشتی درهر نوبت کاری

ط)در صورت وجود آبدارخانه وجود یک نفر آبدارچی دارای کارت بهداشت و گواهینامه دوره ویژه بهداشت عمومی از آموزشگاههای اصناف دارای مجوز از معاونت بهداشتی

تبصره 6- از بکارگیری آبدارچی جهت انجام امور نظافت جلوگیری بعمل آید.

تبصره 7- رعایت آئین نامه اجرائی قانون اجازه تاسیس مطب در بکارگیری مسئول یا مسئولین فنی و دندانپزشکان درمانگاه الزامی است.

فصل چهارم: ضوابط ساختمانی،تجهیزاتی

ماده 18-  حداقل فضای مورد نیاز جهت تاسیس درمانگاه 150 متر مربع میباشد که میتواند در یک و یا حداکثردو واحد مجاور ویا دوطبقه متوالی احداث گردد.

ماده 19- برای بهره برداری از درمانگاه حداقل تعداد 5 یونیت وصندلی دندانپزشکی و متعلقات مربوطه الزامی است.

تبصره: به ازای اضافه شدن هر یونیت، 20 متر مربع به مساحت درمانگاه اضافه می شود

ماده 20- فضای موردنیازشامل: اتاقهای معاینه با درنظر گرفتن حداقل 10 متر فضا برای هر یونیت ویک متر فضای مانور،اتاق مدیریت ومسئول فنی،اتاقک رادیولوژی،سالن انتظار، اطلاعات وپذیرش، نگهداری مدارک پزشکی وبایگانی، اتاق استریلیزاسیون،آبدارخانه،رختکن به تفکیک خانم ها وآقایان،اتاقک تی شوئی وسرویسهای بهداشتی مجزا جهت بیماران وکارکنان میباشد.

تبصره1 - استاندارد ها، نحوه تقسیم ومتراژهریک از فضاها همچنین امکانات  وچیدمان آنها درهر قسمت براساس ضوابط و استانداردهای مصوب وزارت ومقررات این آیین نامه خواهد بود

تبصره 2-  درمانگاه بایستی امکانات لازم ازقبیل آسانسور،رمپ و...جهت تردد وانتقال بیماران ناتوان، توانخواهان و سالمندان و همچنین جای پارک ویلچررادارا باشد

تبصره3- در صورت شبانه روزی بودن درمانگاه وجود اتاق استراحت الزامی است.

تبصره 4- اتاق استریلیزاسیون بایددارای سینک شستشوومیزپکینگ بوده وتاسقف کاشی کاری شده و یا با سایر مصالح مشابه غیر متخلخل پوشیده شده باشد.

ماده 21-  یونیت ها وسایر تجهیزات ومواد مصرفی برای اخذ مجوز تاسیس و بهره برداری از درمانگاه باید مطابق با ضوابط و استانداردهای مصوب وزارت تهیه و مورد استفاده قرار گیرند.

ماده 22- وجود حداقل یک دستگاه اتوکلاو حداقل 17 لیتری کلاس  B ویا تکنولوژی های بالاتر برای اخذ مجوز تاسیس و بهره برداری از درمانگاه (تا هر 5 یونیت) الزامی است.

تبصره- تعداد وحجم اتوکلاو  مورد نیاز برابر ضوابط و استانداردهای مصوب وزارت خواهد بود

#signature#

 

ماده 23- وجود حداقل یک دستگاه رادیوگرافی پری اپیکال در درمانگاه الزامی است.

دندانپزشکی رز

rosedent.ir

انتخاب ایمپلنت

به مانند تمام عرصه های دندانپزشکی، دنیای ایمپلنت ها نیز با تغییر و تحولات همیشگی همراه بوده است که همین تغییرات، زمینه را برای افزایش هرچه بیشتر راندمان و کاهش خطاها و ناهنجاری ها فراهم می کند. افزایش مشوق های اختصاص یافته به تولیدکنندگان ایمپلنت های جدید و رشد رقابت در این بازارها، منافعی را برای بیماران و دندانپزشکان فراهم کرده است، چرا که پیشرفت های رخ داده در این عرصه، رضایت هر دو قشر را افزایش خواهد داد.اگرچه ایمپلنت ها بهترین، طولانی ترین و موثرترین گزینه را در میان سایر راه حل ها ارائه می دهند، اما عمدتاً دندانپزشکان تکنولوژی های جدید رابا اکراه و احتیاط می پذیرند و همین موضوع، سرعت پذیرش سیستم های جدید ایمپلنت را کند نموده است.

اما برای انتخاب یک سیستم ایمپلنت، لازم است به چه نکاتی توجه نمود؟ موارد مهم در ادامه بیان شده اند:

  

کانکشن :

کانکتورها مکانیزم‌های ضد چرخشی هستند که در سیستم های ایمپلنت ساخته شده‌اند. رایج ترین انواع آن شامل نوع خارجی (با سایزهای متنوع) و نوع داخلی (شامل هگز داخلی و مورس تیپر) می باشند.

   

     

استایل و شکل :

تولیدکنندگان، ایمپلنت های متنوعی را با سطوح استئواینتگریشن متفاوت عرضه می کنند. این محصولات در شیپ ها و تیپرهای متفاوت و سازگار با آناتومی استخوان انسان ساخته می شوند.

  

    

سطح ایمپلنت :

سطح ایمپلنت به طور مستقیم با بافت استخوان و بافت نرم ارتباط دارد که از لحاظ ظاهری به اشکال مختلفی هستند،‌ برخی لیزر شده اند،‌ برخی توسط میکرولچ ها برش داده شده اند و برخی با استفاده از قالب درست شده اند. سطح ایمپلنت از دو جهت اهمیت ویژه ای دارد؛

 1. از نظر وسعت سطحی که با استخوان و بافت نرم به اشتراک می گذارد و هرچه این وسعت بیشتر باشد،‌ استحکام پیوند و اتصال ایمپلنت و استخوان بیشتر خواهد شد.

2. از نظر پوشش سطح ایمپلنت، چرا که این پوشش می تواند شروع کننده،‌ القا کننده و تضمین کننده اتصال ایمپلنت و استخوان باشد.

   

قطر:

ایمپلنت ها دارای قطرهای متنوع و متفاوتی هستند. برخی از ایمپلنت ها دارای قطرهای یونیفرم و یکسانی هستند و برخی بازه گسترده ای را در اختیار کاربران قرار می دهند. اندازه مکانیسم آنتی روتیشن، اغلب تعیین کننده قطر ایمپلنت است. در یک سیستم ایمپلنت، هگز خارجی ممکن است استاندارد یا متنوع باشد.

   

  

کاربرد اولیه :

فرمت از قبل در نظر گرفته شده (ثابت یا متحرک) مربوط به رستوریشن نهایی، موقعیت و نوع ایمپلنت را تعیین می کند.

   

فیکسچر متحرک :

پروتزهای موقت در طی پروسه درمان، با فراهم کردن توقف های ورتیکال فانکشنال، ایمپلنت را در برابر بروز هرگونه تروما محافظت نمایند.

    

  

انتخاب پروتز : 

پس از سپری شدن پروسه هیلینگ باید قسمت پروتزی (حال یا به صورت متحرک و یا ثابت) انتخاب گردد که تعیین هریک از موارد مذکور، با توجه به نوع عملیات موردنظر انجام می گیرد.

  

کوپینگ :

ایمپرشن کوپینگ، پوزیشن دقیق ایمپلنت را در داخل دهان مشخص می کند. برای تری باز (روش مستقیم)، کوپینگ از ایمپلنت باز شده و همراه با تری قالبگیری جدا می شود. اما برای تری بسته (روش غیرمستقیم)، کوپینگ بعد از برداشت تری، جدا می شود و سپس مجدداً در قالب قرار می گیرد.

  

  

طراحی اباتمنت :

این مورد، تسهیل بخش فرآیند ترمیم است. اباتمنت های هگز برای مکانیزم های آنتی روتیشن استفاده می شوند و اباتمنت های non-hex جهت جلوگیری از روتیشن های ناخواسته بکار گرفته می شوند. در جایی که زیرساخت ایمپلنت و ترمیم پوششی به خوبی هماهنگ شده اند، اباتمنت مستقیم مناسب به نظر می رسد. اباتمنت های زاویه دار نیز می تواند در هدایت نیروهای فانکشنال و نان فانکشنال در شرایطی که ناهماهنگی وجود دارد موفق عمل نماید.

  

تهیه کننده: واحد نقد و بررسی و تحلیل دندال

دندانپزشکی رز rosedent.ir